انتخاب درست
اين موضوع در مورد همه پسرها عموميت ندارد، بلکه از يک
سو به روحيات و فرهنگ و ميزان آگاهي ديني و شخصيت
اجتماعي پسرها بستگي دارد، از سويي ديگر به شيوه
دوست‌يابي و نحوه انتخاب همسر ارتباط پيدا مي‌کند.
ازدواج‌هايي که از راه تحقيق و گزينش صحيح صورت مي‌گيرد و
همچنين دختراني که با عفت و پاکدامني دوران مجردي را
پشت سر مي‌گذارند، تا آن که پسراني مثل خودشان به
خواستگاري آنان بروند، پس از ازدواج‌شان بد دلي و سوء ظن
بين‌شان به وجود نمي‌آيد اما پسراني که در کوچه و خيابان با
دختري دوست مي‌شود و سپس با وي ازدواج و از کانال
رسمي مانند خانواده تحقيق و بررسي لازم صورت نمي‌گيرد،
طبيعي است که پس از ازدواج و خاموش شدن آتش شهوت،
به اين فکر، مي‌افتد که همسر من به اين راحتي با من
دوست شد و ارتباط پيدا کرد، از کجا که پيش‌تر با ديگران چنين
ارتباطي نداشته باشد؟
اين مسئله يکي از علت‌هاي سوء ظن و بدگماني است. در
سؤال به نکته مهمي اشاره کرديد که مي‌تواند پاسخ برخي از
سؤالات‌تان را بدهد، از جمله اين که چرا نسبت به
دوستي‌هاي خياباني و عشق‌هاي دختر و پسر حساسيت
وجود دارد؟ در واقع موضوع ختم شدن دوستي‌ها به ازدواج،
بهترين فرض و سرانجام اين نوع دوستي‌ها است که تازه آن
هم پس از ازدواج با مشکل روبرو است و مشکل بد دلي تنها
يکي از آنها است. فرض‌هاي ديگري نيز در اين دوستي‌ها و
عشق‌هاي دختر و پسر وجود دارد که در سؤالات‌تان به آنها
اشاره نشده و متأسفانه دختران از آنها آگاهي ندارند، يا
نسبت به آنها بي توجه هستند و خود را به خواسته‌هاي دل
مي‌سپارند! حتى بهترين فرض اين دوستي‌ها مشکل دارد، تا
چه رسد به فرض‌هاي ديگري که بايد سراغ آنها را از آمار و
ارقام‌ها يا دختراني گرفت که به سرخوردگي، ناراحتي روحي و
رواني، خيانت‌هايي که ديدند و... دچار شده‌اند.
دوستي يا غريبه
دوستي برا اين بد شده چون که 80% افراد بچه هستن و ترو خشک دنيا رو نچشيدن و تا کسي بهشون مي گه دوست دارم فکر مي کنن اين عاشق واقعيه
70% اين جور عشقايي که به طلاق ختم مي شه بخاطر اينه که افراد پسرا سن 18 تا 20 سال عاشق مي شن و دخترا 17 تا 20 سال و چون محدوديت هاي خانواده هم هست پسر و دختر نمي تونن با پدر و مادر و يا بزرگتر ها مشورت کنن برا همين با دوستاي خودشون که هم سن و ساله خودشونن مشورت مي کنن و اخر هم نتيجه اشتباه مي گيرن چون هنوز به بلوغ فکري نرسيدن و تو اين پسرا تنها چيزي که مي بينن شهوته و دخترا محبته دخترا فکر مي کنن که اگه طرف همچين چيزي و ازش نخواد ديگه بهتر ازون وجود نداره و پسر هم فقط به فکر اون چيزي هست که مي خواد عقلش براي مابقي مسائل ازدواج بسته مي شه
در صورتي که غافل از اين هستن که پايه و اساس زندگي صداقته هر زن و شوهري که با هم صادق باشن ( چه از طريق دوستي و چه از طريق غريبه ) 90% اون زندگي تا اخر عمر پا بر جاست
بعد از صداقت دخالت خانواده هاست بعد ازدواج نبايد مادر پدر تو زندگي بچه هاشون دخالت کنن اين مشکل بيشتر خانواده هاي ايرانيست که از روي دلسوزي بيجا فاتحه زندگي بچشونو مي خونند دخالت موقعي خوبه که خوده فرزند کامل اونو از مادر و پدر درخواست کنه چون اونجا با جون و دل به حرفاشون گوش مي ده و مشکلش رو مو به مو توضيح مي ده
مشکلي که تو دوستي هاي امروز هست دخترو پسرا از اول به ديد ازدواج دوست نمي شن مي گن يه مدت هستيم ببينيم چي مي شه بعد يه مدت دوستي چون بهم وابسته مي شن فکر مي کنن عاشق همن و اون جاست که اين وابستگي عقلشونو کور مي کنه و بعد که به هم مي رسن و بعد از مدتي که گذشت و کمي براي هم عادي شدن تازه بدي هاي هم رو مي بينند و اينه که از هم سرد مي شن
شايد بگي ولي بعدش که بخوان ازدواج کنن مادر پدر نمي گذارن به هم برسن ولي غافل از اين هستين که وقتي به مسئله خواستگاري برسه ديگه پسرو دختر هر کاري مي کنن تا به هم برسن ( از خود کشي و غذا نخوردن اين جور چيزا گرفته الا اخر ) اينجاست که ديگه هر کس هرچي بگه مرغ يه پا داره و فقط و فقط بايد به هم برسن
ازدواج با دوستي زمين تا اسمون مسئوليت هايي که پسر و دختر نسبت به هم دارند فرق مي کنه هر موقع دختر و پسر تونستن درک کنن اين مسائل رو و با هم حلش کردن مي تونن زندگي کنن
همه ميگن دوست داشتن شرطه اوله ولي اشتباه مي کنن دوست داشتن عقل رو کور مي کنه
بخاطر همينه که ازدواج هايي که دخترو پسر همو نمي شناسن بيشتر پايدار تره چون که دو طرف بدون رو در وايسي و بدون ترس ( اگه نشد فداي سرم يکي ديگه ) رک پوسکنده تمام سنگاشونو باهم وا مي کنن
( دوست داشتن شرطه ولي بعد ازدواج وقتي تو خصوصيات زنتو پذيرفته باشي خواه نخواه برات به وجود مياد )
ولي تو دوستي طرف مخفي مي کنه چون طرف مقابلشو دوست داره و مي خواد به هر قيمتي که شده به دوستش برسه چون دوسش داره ولي غافل از اينکه وقتي ازدواج کنه باهاش بزودي طرفش متوجه اون چيزها مي شه و اين چيزهاست که کم کم زندگي رنگ سردي پيدا مي کنه
تو دوستي سعي کنيد متوجه شيد که دوست پسرتون سرد و گرم دنيا رو چشيده باشه و هرگز با دوست پسر زير 25 سال ازدواج نکنيد چون تا اين سن پسرا هر روز يه فکري به سرشون مي زنه و اين باعث مي شه به زندگيتون لطمه بدي بزنه
هيچ وقت تو زندگيتون به زنتون دروغ نگيد اگه صادق باشيد اونم صادق مي شه و تا اخر عمر از زندگي تون لذت مي بريد چه با دوست ازدواج کنيد چه با غريبه ولي يادتون باشه اگه چيزي بهتون گفت که شما رو خيلي رنجوند با ملايمت صحبت کنيد باهاش و قانعش کنيد که اين کار زياد خوب نيست چون اگه با پر خواش بر خورد کنيد ديگه هيچي نخواهد بهتون گفت
به نظر من هيچ فرقي نداره که با دوست ازدواج کني يا با غريبه مهم اينه که سنگاتونو همون اول باز کنيد و تصميم بگيريد
من سه موردش هروز جلو چشمامه اگه کسي خواست کامل واسش توضيح ميدم
سه مورد منظورم اينه کسي بود که 2 سال باهم دوست بودن ازدواج کردن و بعد 6 سال از هم جدا شدن
کسي بوده که 6 سال باهم دوست بودن و بعد ازدواج کردن و کاملا زندگي بي نظيري دارند
کسي هم هست که معمولي ازدواج کردن و زندگي خوبي دارن
ازثانيه به ثانيه زندگي اينها خبر دارم برا همين هر کس خواست بگه واسش کامل توضيح ميدم
